Met de trein
12 augustus 2014 - Ella, Sri Lanka
Vandaag zijn we met de trein gereisd van Ginigathhena naar Ella. Een tocht van 5 uur. Niet omdat de afstand zo groot is maar omdat de trein niet echt vaart maakt. We werden door onze driver afgezet, en nadat bleek dat de eerste klas kaartjes uitverkocht waren, hebben we tweede klas gereisd. Een hele aparte ervaring. De trein zat helemaal volgepakt, de deuren bleven open, in de deuropening kon je nog goed zitten, in de wagons, zetten we met zijn 5en op 2 plekken. Veel Sri Lankanen, maar ook heel veel backpackers. Het andere reizigerscircuit dan dat waarin wij ons met onze chauffeur in bevinden. Leuk om ook hier weer even onderdeel van te zijn...veel gesprekken vooral over wie waar geweest is met welke ervaringen. For old times sake! Het was een prachtige route, we zijn 5 uur lang verrast met de meest prachtige, spectaculaire vergezichten. Het hoogste punt was op1400 meter, en dus koud! Voor de meisjes was het wel een beetje lang, er werd lekker geslapen onderweg. Op ons eindpunt werden we opgewacht door onze goedlachse chauffeur, die een uur of 3 eerder aangekomen was. Toen aankomst in het Hideaway hotel. Prachtig hoog gelegen met een groot balkon/terras voor onze deur waarvan geweldig uitzicht en wat weer even heel fijn was: een warme douche en gelegenheid om onze kleren te laten wassen. Alles was nat en klam geworden de afgelopen dagen...we genieten weer even van deze luxe...
Bob
Beste vrienden,
Gister had ik mijn reisverslag aan jullie klaar en gereed voor verzending. Ik kan maar een beperkt aantal tekens verzenden, vandaar de "gekke"tekst
Alhoewel wij nog nooit op Sri Lanka geweest zijn vinden we je reisverslag een goede schildering van de situatie aldaar. Misschien komt dat doordat we vrienden hebben, die daar een aantal jaren gewerkt en geleefd hebben. Zij waren razend enthousiast en dat enthousiasme merk ik ook bij jullie Het is al 20 jaar geleden dus er zullen heel wart veranderingen sindsdien hebben plaatsgevonden. De cultuur zal wel voor een groot deel behouden zijn. Treinen, die zo langzaam rijden dat je je afvraagt. Kunnen we niet beter gaan lopen? Belangrijk vind ik ook hoe jullie kinderem op deze ander wereld reageren. Immers, als zij genieten dan doen de ouders dat meestal ook.
Anderszins moet ik ook aan jullie denken omdat we gedrieën ons over baanproblematiek hebben gebogen en ik daar goede herinneringen aan heb.
Dat brengt mij op een heel ander punt
Het gaat over Saskia’s nieuwe job. Ik kom een vergelijkbare situatie tegen, waar we nog van kunnen leren. Meer nieuws na jullie thuiskomst.
Ons leven hier wordt behoorlijk beïnvloed door Ideke’s gebroken pols, die haar behoorlijk gehandicapt maakt. Bij tennissen gevallen. Gelukkig de linker pols, terwijl de rechterarm nog redelijk bruikbaar is, dus “hinkepoot (lees arm)” gaat verder nog 5 weken zo door het leven.
Als jullie deze brief krijgen staat voor jullie de terugreis al weer voor de deur. Behouden thuiskomst,
Liefs van
Ideke en Bob