Op naar Kalpitiya

Vanochtend hebben we onze chauffeur mister Marcus ontmoet. Vriendelijke man met een heerlijk ruim autobusje die ons de komende weken overal naar toe zal brengen. (Zie filmpje) We gaan op weg naar Baywatch Eco Lodge Village. Het verkeer is een avontuur op zich. Eva zei het zo: je moet ongeveer op je eigen helft blijven en toeteren als je wilt inhalen. Zo is het en dat maakt het met alle fietsen, brommers, tuktuks, auto's, bussen, koetjes en ezels op de weg soms heel spannend....we rijden vanaf Negombo richting het noorden naar het schiereiland. Als de weg ophoudt draaien we een zandpad op en hobbelen een kwartiertje over een zandweggetje totdat we bij een klein bootje komen. Het bootje zet ons over naar het eiland samen met een groepje lief lachende schoolkinderen die op het eiland wonen. We worden opgepikt door een tractor met een grote kar erachter waar we allemaal in kruipen. Via mulle zandpaden komen we in de Village: een waar paradijsje in The middle of nowhere. Geen mens te zien, prachtig resort met zwembad en een paar huisjes waar we een schitterende familie kamer krijgen. De middag zijn we druk met struinen over het verlaten strand waar we de meest mooie, grote exotische schelpen vinden en met het vangen van krabbetjes die uit grote kegelvormige schelpen komen kruipen. De meisjes genieten enorm van het zwembad. Een fijn alternatief voor de zee die momenteel ruig en gevaarlijk is. Helaas is de zee ook te gevaarlijk momenteel voor dolfijnen en whale spotting. Dat is jammer want dit schijnt hiervoor de beste plek ter wereld te zijn. Ach, je kunt niet alles hebben.