Reisverhaal van Lois Berger

Het is echt super leuk in Sri lanka. We zijn nu in Kandy. Het is hier super lekker weer en er is heel heet eten, maar daar ben ik nu wel aan gewend. Er zijn heel veel mooie dieren,  bijv. Olifanten op de weg overal apen en krokodilletjes in het meer! Hier in Kandy regent het best veel want het is moesson. Daardoor is de natuur hier heel mooi. De mensen zijn super vriendelijk en wij maken hier loom armbandjes voor de kinderen. Maar we hebben een keer een armbandje aan een jongetje op straat gegeven en daarna kwamen er heel veel kinderen achter ons aan! We moeten van mama steeds in de hitte naar allemaal tempels kijken en oude (of soms nieuwe) stenen kijken. Je moest je schoenen uit maar de grond was heel heet en de tempel was in de zon, dat was pijnlijk! Gelukkig hoeven we daar nu niet meer heen. Ook zijn we op safari geweest in een grote jeep met open dak, je kon het dus goed zien. We waren precies op tijd want we hadden een kudde olifanten zien samenkomen met een andere kudde om te gaan drinken bij een groot meer. De allergrootste olifant, de baas van de groep die viel een andere jeep aan, de jeep was te dichtbij gekomen! Later was er ook een kleinere olifant die de hele tijd rennend en trompetterend heen en weer rende, dat zag er heel grappig uit. Er waren ook apen maar die waren niet zo bijzonder want die zie je overal in stad en bij een tempel konden we er zelfs een een banaantje geven. Wij zijn ook op de leeuwenrots geweest. We waren net in de hitte bijna helemaal naar boven gelopen toen ineens iedereen terug moest, er was een aanval van wespen! Er waren veel wespen langs de berg en soms vallen ze mensen aan en dat is heel gevaarlijk we moesten met zijn alle in een hok van gaas, we moesten even wachten maar daarna mochten we weer naar boven. Papa en ik zijn nog naar boven gegaan, en boven was er hele harde wind, want als ik het hek los liet dan moest ik vanzelf wel een stap naar achter zetten! Het is hier ook drie en een half uur later dus eerst moest ik daar ook aan wennen maar dat is allemaal al over. De mensen hier zitten allemaal aan mij en Marijn om onze haarkleur en onze blauwe ogen, in Nederland is dat helemaal niet bijzonder. Hier dus wel!

Groetjes Lois